Bij electrocoagulatie wordt het uiteinde van een smal metaal naaldje verhit door de aanvoer van elektrische stroom. Het uiteinde van het naaldje wordt als gevolg van deze stroom toevoer erg heet. Wanneer het uiteinde van de naald tegen huid weefsel wordt gehouden, denkend aan goedaardige en kwaadaardige huid tumoortjes, zullen de eiwitten uit de cellen gaan stollen met als gevolg een uitdroging van het behandeld huidweefsel. Ook kunnen de naaldjes in bloedvaatjes aangebracht worden. op die manier wordt niet het huid weefsel gecoaguleerd, maar eiwitten uit het bloed. Het lichaam zal dit bloedvaatje vervolgens uit zichzelf opruimen.
Elektrocoagulatie kan geadviseerd worden aan mensen met de volgende afwijkingen / hulpvraag:
-
Teleangiëctasieën (uitgezette rode vaatjes)
-
Goedaardige en kwaadaardige tumoren, als: verruca seborhoïcca (ouderdomswatten), fibromen (steelwratjes) en millia (gerstekorrels)
Elektrocoagulatie
Referenties
Tekst
Hainer, B.L., & Usatine, R.B. (2002). Electrosurgery for the Skin. American Family Physican, 66(7), 1259-1266.
Afbeeldingen/Video's
Wix. (n.d.) Gratis afbeeldingen van Wix. Geraadpleegd op 20-02-2019, van https://www.wix.com/account/sites